شهرسازی مشاركتی: تمايز مفهومی و ارزيابی تجربيات ايرانی

 نوشتار حاضر در پی تعیین دقیق مرزبندی بین مفهوم شهرسازی مشاركتی با سایر انواع مشاركت و نیز ارزیابی تجربیات ایرانی شهرسازی مشاركتی است. برای تمایز مفهومی شهرسازی مشاركتی با مفاهیم مشابه، از سه معیار، سطح قدرت و اختیار، مقیاس فعالیت، و قلمرو فعالیت استفاده شده است. همچنین بر اساس معیارهای هشت گانه ارزیابی طرح های مشاركتی كه عبارت اند از: 1) نیت اصلی برنامه ریزان، 2) دامنه مشاركت، 3) نگاه به مشاركت، 4) نظر خواهی از شهروندان 5) حق اعتراض به طرح، 6) نظارت شهروندان، 7) جریان اطلاعات، 8) پشتوانه فكری، سه گونه طرح مشاركتی عمده تحت عناوین: الف) طرح های مشاركتی شعاری، ب) طرح های مشاركتی محدود، و ج) طرح های مشاركتی واقعی مشخص و بر این اساس شش تجربه شهرسازی مشاركتی داخلی، ارزیابی شد. نتایج ارزیابی مذكور نشان داد كه در سه مورد تجربیات موجود در زمره طرح های مشاركتی شعاری و در سه مورد دیگر در دسته طرح های مشاركتی محدود جای می گیرند.